SAYA angkat topi kepada Ghani Othman, mantan Menteri Besar Johor yang
berani berhadapan dengan Maharaja DAP Lim Kit Siang. Lebih daripada itu
Ghani juga dijangka mencipta sejarah dalam perkembangan proses politik
Malaysia.
Adakah beliau akan mendapat undi Cina? Adakah pengundi Cina akan
memberi undi kepada Ghani, seorang Melayu? Adakah orang Cina akan
mengenang budi orang Melayu yang selama ini boleh memberi undi kepada
calon Cina di kawasan majoriti Melayu?
Ia juga merupakan satu ujian sebenar dalam erti kata setiakawan
rakyat kepada Barisan Nasional (BN), terutama dalam hubungan
Sino-Melayu.
Inilah pertama kali dalam sejarah moden Malaysia untuk beberapa tahun
kebelakangan ini seorang Melayu, bekas MB, bekas pemimpin besar UMNO
dan BN negeri berani mencalonkan diri bertanding di kawasan yang bukan
kubu tradisi Melayu.
Inilah pertama kali dalam sejarah, UMNO akan berlawan dengan DAP.
Mungkin sebelum ini ada calon DAP berbangsa Melayu yang melawan calon
UMNO, tapi ini adalah pertama kali seorang calon UMNO melawan seorang
Maharaja DAP.
Ghani yakin dengan keputusannya itu. Beliau juga percaya dengan
pendiriannya. Walaupun ramai yang mengatakan itu satu tindakan ‘membunuh
diri’ namun beliau tetap yakin mahu berlawan di situ.
Tiada sesiapa yang mahu membunuh Ghani. Ghani dari awal lagi telah membuat tekad mahu bertanding di situ.
Ghani tidak mahu Maharaja Kit Siang bertapak di Johor. Sudah tentu
Johor yang mendapat nama jolokan Kubu Kuat UMNO tidak mahu negeri itu
dicemari dengan penjajahan DAP mahu pun Pas. Bagi saya, apa yang berlaku ini merupakan satu persimpangan tajam
untuk kita saksikan betapa setia dan ikhlasnya pengundi Cina, orang Cina
terhadap perkembangan ini.
Apakah orang Cina yang selama ini dijaga hati mereka oleh orang
Melayu, ditatang hati mereka oleh orang Melayu akan memulangkan semula
kebaikan hati kepada orang Melayu.
Orang Melayu ialah satu bangsa yang cukup accommodative - baik hati,
murah hati, penjaga hati, biaq pi lah - sejak zaman dahulu sehingga
sekarang. Orang putih memberi erti accommodative ialah to do a kindness
or a favour to; oblige; to accommodate a friend.
Orang Melayu ialah bangsa yang tidak suka melukakan hati, merobek dan menyusahkan hati orang lain.
Namun, ironinya, ia berbeza apabila orang Melayu berhadapan dengan
sesama Melayu. Soal accommodative itu sudah tidak diambil kira lagi. Itu
pasallah dalam sejarah Melayu terlalu banyak pepatah dan peribahasa
mengenai sikap Melayu sesama Melayu, yang antaranya berbunyi “berpatah
arang, berkerat rotan", “kalah jadi abu, menang jadi arang", “menang
sorak, kampung tergadai" dan lain-lain lagi.
Terlalu banyak contoh dalam pertarungan pilihan raya sama ada umum
atau kecil atau negeri, orang Melayu dan pribumi, akan memberi undi
kepada sahabat mereka daripada bangsa lain di kawasan majoriti mereka.
Kawasan Parlimen Gelang Patah yang mengikut demografi geopolitik
dihuni oleh seramai 106,864 pengundi. Sebanyak 34.28 peratus adalah
pengundi Melayu, 52.41 Cina, 12.49 India dan 0.83 peratus lain-lain
kaum. Kawasan itu yang merupakan kubu tradisi MCA dan pada 2008
dimenangi oleh Tan Ah Eng dengan majoriti 8,851 undi.
Ghani tiada masalah jika beliau bertanding di kawasan majoriti Melayu
atau di DUN. Pada PRU 2008, beliau menang di DUN Serom dengan undi
sebanyak 10,088 mengalahkan calon Pas. Dia mendapat majoriti undi
sebanyak 4,971.
Namun beliau tetap mahu bertanding di Gelang Patah. Sesungguhnya
penduduk Gelang Patah juga banyak terhutang budi kepada Ghani, seorang
bekas Menteri Besar yang berwawasan.
Di bawah pentadbiran Ghani, wujudnya pusat pentadbiran negeri yang
baharu di Kota Iskandar. Langkah itu telah membuka luas Gelang Patah
kepada pembangunan, pelaburan dan busines. Jika orang Cina bercakap mengenai soal-soal itu, tiada alasan untuk mereka menolak Ghani.
Sebahagian besar pelaburan Iskandar bermula di Gelang Patah. Di
kawasan sekelilingnya didirikan kawasan perumahan baharu kategori mewah
Medini, terletaknya taman tema Legoland dan Puteri Harbour. Gelang Patah
turut dilengkapi dengan universiti dan kolej, jajaran lebuh raya dan
jalan biasa yang baik.
Kawasan perumahan di Nusajaya, misalnya dilimpahi dengan kemudahan
prasarana yang lengkap dan terkini. Skudai ialah sebuah kawasan bandar
yang cukup pesat dan penduduk semakin padat. Rumah mampu milik didirikan
di Mutiara Rini.
Hak milik tanah kampung-kampung baharu semua sudah diberikan,
termasuk di Kampung Poh Chee Lin. Sekolah Jenis Kebangsaan Cina dipindah
ke tempat lebih baik dan dibantu pembinaannya. Tapak turut diberikan.
Pertubuhan NGO Melayu, Cina dan India dibantu dengan peruntukan. Kuil
dan tokong diberi hak milik dan dibantu dengan keperluan yang
sepatutnya.
Pendek kata Ghani telah melengkapkan segala-gala di Gelang Patah dan
sekelilingnya. Tiada alasan untuk rakyat kawasan Parlimen itu menolak
Ghani.
Namun, sebab-musabab mengapa Maharaja DAP melompat ke Gelang Patah juga merupakan satu persoalan.
Saya merasakan ini merupakan satu langkah taktikal yang dilakukan
oleh pakatan pembangkang untuk menawan di kawasan-kawasan yang strategik
kaya dan mewah di seluruh negara. Mereka mahu memalukan BN.
Pulau Pinang sudah dimiliki DAP. Selangor sudah dimiliki mereka. Saya
ke Terengganu sehari sebelum hari penamaan calon dan gambaran Pas cuba
menguasai semula negeri itu melalui perang benderanya menggambarkan
strategi bersungguh-sungguh mereka untuk menawan negeri itu.
Putrajaya juga diletakkan dengan salah seorang jeneral mereka. Dan
akhirnya Parlimen Gelang Patah dengan kemajuan mendadak yang telah
diasaskan oleh kerajaan BN.
Jika dilihat trend itu, ia merupakan satu strategi yang cukup
terancang dan taktikal untuk menawan kesemua kawasan maju dan kaya itu.
Selain kawasan Putrajaya yang majoritinya Melayu, Gelang Patah ialah
satu ujian kesetiakawanan hubungan Cina-Melayu dalam politik Malaysia
moden.
Sekiranya Ghani tewas, sama ada kita bersetuju atau tidak, ia
bermakna hubungan Cina-Melayu hanya di atas kulit sahaja. Ia belum lagi
menjurus kepada soal hati nurani sepenuhnya antara dua kaum itu.
Sama ada kita bersetuju juga, ujian itu juga akan menjuruskan kepada
soal polarisasi kaum yang akan menjadi semakin menebal, walaupun kita
sudah Merdeka 56 tahun.
Bagi saya, sama ada BN menang atau tidak, ia merupakan satu lagi
kajian sains politik dan sains sosial Malaysia moden yang perlu kita
teliti.
Politik Malaysia sebenarnya sedang melalui satu proses kematangan.
Dan sepatutnya, para pengundi juga harus matang dalam menentukan
keputusan mereka.
No comments:
Post a Comment